in 1962 zat ik op goede vrijdag in de kerkbank. Devoot en diep dankbaar voor de Heer die zijn leven had gegeven voor de redding van de menheid. Op het moment supreme 15:00 uur. liet ik me keihard op mijn knieën vallen en dat deed behoorlijk pijn. Het was mijn "gift" terug aan de Heer uit dankbaarheid voor zijn levensoffer. Ik was toen zeer gelovig en voelde me één met alle gelovigen.
Wat ik toen niet wist was alle informatie over zeventien zeer donkere kerkeeuwen. Eeuwen van onderdrukking en verkettering. Eeuwen van heksenverbrandingen, Jodenvervolging en Jodenhaat. Eeuwen waarin de fascistoïde heersers en autocratiën werd verheerlijkt en ondersteund. De kerk verbond zich er steeds mee en verzette zich niet in hun officiële geloofswetten tegen deze onderdrukking. Vernedering en miskenning van vrouwen door de kerk zeventien eeuwen lang.
We kregen al op ons achtste boekjes te lezen over de vervolging en marteling door de heidenen van kindjes van onze leeftijd in Afrika die zo graag katholiek wilden worden. Ze doorstonden martelingen en stierven onder de handen van beulen... dat kregen we in de tweede klas al te lezen.
Op mijn 14e jaar verbaasde ik me er over dat God de wapens zegende van alle oorlogvoerende partijen. We leerden o.a. in geschiedenis en aardrijkskunde over andere geloven en andere culturen. We waren toen nog onwetend over misbruik in de kerk.
Langzamerhand onstonden diepere kloven. De bijbel verhaalt over de schepping in zeven dagen. De wetenschap laat honderden miljoenen jaren zien waarin dingen zijn gegroeid en gestorven waardoor onder andere kolen, olie en gas ontstonden. Verschuivende aardlagen en continenten. Fossielen van planten en dieren die een weerspiegeling geven van een miljard jaar evolutie. Hoezo de aarde is 2500 jaar geleden geschapen?
Op een bepaald moment is het op... het geloof paste niet meer in de veel geloofwaardigere kennis uit talloze wetenschappen.
Als alles is geschapen... wie heeft God dan geschapen...
Na veel denken was die ontstaansvraag niet meer zo relevant. De leeftijd van het "al" dat werd geschat op 5000 jaar werd steeds meer een onzinnige leeftijd.
Uieindelijk had ik geen God meer nodig voor het begrijpen en interpreteren van wereld en heelal. Sterker nog... alles werd geloofwaardiger en begrijpelijker zonder "schepping".
Ik ben niet uit het instituut kerk gestapt.
Nu ik me echt bewust ben geworden van de verschrikkelijkheden die de kerk heeft helpen realiseren, de hardvochtigheid waarmee eeuwenlang de minste twijfel aan het geloof werd afgedaan als hekserij waarop de doodstraf stond...
Langzaam komt het moment dat ik me definitief uit ga schrijven als lid van deze Katholieke Kerk.